Uit een onderzoek van Wageningen University & Research (WUR) blijkt dat de methaan- en ammoniakemissies van melkveebedrijven in het project Netwerk Praktijkbedrijven significant lager zijn dan in eerder onderzoek. Dit resulteert in betere milieu-prestaties van de deelnemers. Opvallend is echter dat de ammoniakemissies in de laatste drie jaar licht zijn gestegen, ondanks een afname van het ruw eiwitgehalte in het rantsoen. Dit wordt mogelijk veroorzaakt door een hogere staltemperatuur en een groter ventilatiedebiet, wat de winst van managementmaatregelen teniet kan doen. Deze bevindingen bieden waardevolle inzichten voor verdere emissiereductie in de agrarische sector.
Resultaten van de stalmetingen
Het rapport ‘Emissies van ammoniak en methaan uit melkveestallen in het Netwerk Praktijkbedrijven’ beschrijft de eerste resultaten van stalmetingen die sinds maart 2021 zijn uitgevoerd op vijftien van de achttien onderzoeksbedrijven, verspreid over Nederland. De metingen tonen aan dat de gemiddelde stalemissies 160 kg methaan en 9,8 kg ammoniak per dierplaats per jaar bedragen, gemeten met referentiemethoden. De continue metingen gaven gemiddelden van respectievelijk 153 kg methaan en 9 kg ammoniak per dierplaats per jaar aan. Deze waarden zijn lager dan de metingen uit 2022, waar respectievelijk 193 kg methaan en 13,8 kg ammoniak per dierplaats per jaar werden vastgesteld.
Variatie tussen bedrijven
De variatie tussen de deelnemende bedrijven is aanzienlijk. De gemiddelde emissies per bedrijf variëren van 5,1 kg tot 12,3 kg ammoniak per dierplaats per jaar en van 104 kg tot 207 kg methaan per dierplaats per jaar. Dit suggereert dat bedrijfsspecifieke factoren en managementmaatregelen een grote rol spelen in de emissieniveaus. De focus op emissiereductie via managementmaatregelen binnen het netwerk heeft mogelijk bijgedragen aan de lagere gemiddelde emissies.
Oorzaken van stijgende ammoniakemissies
Ondanks de algemene daling van emissies, is er een lichte stijging in de ammoniakemissies van 2,7% waargenomen over de laatste drie jaar. Deze stijging wordt toegeschreven aan een hogere staltemperatuur (+4%) en een groter ventilatiedebiet (+9,5%). Hoewel het ruw eiwitgehalte in het rantsoen met 1,9% is afgenomen, wat normaal gesproken zou leiden tot lagere ammoniakemissies, hebben de verhoogde temperaturen en ventilatie de verwachte winst tenietgedaan.
Relatie tussen emissies en stalomstandigheden
Uit verder onderzoek blijkt dat er een duidelijke relatie is tussen ammoniakemissies en het ventilatieniveau, welke per seizoen verschilt. Dit komt deels door de invloed van temperatuur op het emissieproces van ammoniak, maar ook door de variërende luchtstroming in de stal per seizoen. Deze bevindingen bieden aanknopingspunten om ammoniakemissies verder te beperken door de ventilatiegordijnen nauwkeuriger te sturen. In het Netwerk Praktijkbedrijven wordt de komende tijd geëxperimenteerd met deze aanpak.
Toekomstige stappen
De bevindingen van de WUR-studie zijn cruciaal voor de verdere ontwikkeling van emissiereductiemaatregelen in de melkveehouderij. Door inzicht te krijgen in de factoren die bijdragen aan hogere emissies, zoals staltemperatuur en ventilatie, kunnen gerichte strategieën worden ontwikkeld om deze emissies te minimaliseren. De komende jaren zullen verdere experimenten en metingen binnen het Netwerk Praktijkbedrijven worden uitgevoerd om de effectiviteit van deze strategieën te beoordelen en te optimaliseren.
Bron:
www.nieuweoogst.nl
